از این پس کوچه و دیوار بیزارم

ومن با یاد تو در زیر باران
می شمارم لحظه های بی قراری را
در اینجا رد پای توست
ای آهووش غمگین
و عطر زرنشان تارگیسویت
چو گلهای بهاری
در دل این روز پاییزی و بارانی،
که عطر آگین کند هر دم مشامم را
ودر هر لحظه ای در یاد و خاطر
می شمارم لحظه های تلخ دوری را.
از این پس کوچه ودیوار بیزارم.
امیر مهیم - تورنتو
بیست وسوم سپتامبردوهزارویازده

من خود،چنین رقم زدم

آوردم و آوردم
همه را به نزدیک
بستم و بستم زنجیری از عشق و الفت،
و شادان نشستم
لیک ندانستم
دوستی، یا عشق راستین را سخنی دیگر است.
ودشنه ها از آستین برون شدند
وسینه ام آماج گردید.
گفتم:که حلقه دوستی را پیوستم
هیچ نگفتند وتکرار ضربه دشنه ها فزون گشت.
جهیدم و نا باورانه نگریستم.

در بهت با خود گفتم:
پس مرگ و جان فدایی ام را خویش رقم زده ام
.
چهارم نوامبر دوهزارو یازده
تورنتو- امیر مهیم