Tuesday, October 31, 2006

قهر بی بهانه

ترسم از قهر بی بهانه تو
در میخانه را دوباره زنم

عهد دیرین شکسته و امشب
با رقیبان تو پیاله زنم

جام د ل را کشم ز سینه برون
سر کشم چون شراب و ناله زنم

سخن از عشق هر که گوید من
نکنم اعتنا و باده زنم

عهد و پیمان شکن شوم چون تو
خط بطلان به این زمانه زنم

کام گیرم زهر گلی که رسد
خوب و بد را به یک نشانه زنم

نسرایم ز عشق شعر لطیف
حرمت عشق را به چانه زنم

تورنتو
اکتبر 1993