عروس انجمن

تقدیم به دلسوختگان دور از وطن

چو آمد م که ببینم د وباره آن وطنم
شرر گرفت ز شوق زیارتش به تنم

د ر آسمان وطن گریه کرد م از سر شوق
چنان که شست گرد غریبی ز روی پیرهنم

دو لب به بوسه گشود م بر آن تن رنجور
به لابه گفتمش ای مام من ببین، که منم

بگفتمش که ببخش ای عزیز بی یاور
صلای داد، ببند م لبان ،من از سخنم

به سجده بوسه زد م ذ ره ذ ره خاکش را
چنانکه پرشدش از خاک مشک بین دهنم

به آسمان بگشود م د و د ست خود بدعا
که راحتی بدهد باز بر تن وطنم

که مام بشکفد از شوق لاله ها بسرش
ز نو عروس گردد و گوید، عروس انجمنم

بیستم اردیبهشت ماه 1383
تورونتو