Friday, June 06, 2008

غنچه غم

بیا بنشین کنارم غنچه غم
که من رازدلت را می شناسم
غریب آشنا نا گفته بنشین
که من نا دیده با تو آشنایم

بمان با من نگاه آشنایت
نگاه گرم دیروزاست وامروز
بمان بامن بمان ای غنچه غم
ترامن می شناسم چون شب وروز

بمان با من که آن غمناک چشمان
حکایت ها برایم بازگو کرد
زدرد آن شقایق های غمگین
چه غمهایی که با من گفتگو کرد

درون قلب پر درد و پریشت
چرا غمهای دنیا خانه کرده
در امواج قشنگ گیسوانت
شب دریا نشسته لانه کرده

بیا بنشین غریب آشنایم
غم سوزنده ات را می شتاسم
بیا با من عزیز مهربانم
که من سوز دلت را می شناسم
تورنتو
د سامبر2003

Labels:

:: امير مهيم… :: پيوند دايم ::