بچه ها شیرینی زندگی اند

اولین کلام، به نیکی عزیزم

چقدر فاصله بسیار بود
بین حقیقت و رویا
که شد حقیقتی شیرین و
گشود ساقه گل‌سان بازوانش را برویم و
گفت" آ....آ ".
نشست طرح گلی
برشکفته چهره او
و ریخت برق سرور
در دو چشم خنده او.

رهید از مامن امنش
بسان شاپرکی
بسوی آسمان سینه من و
نوا سرداد " آ ...آ"

وریخت شوق امید و
نوید بودن سبز
در کویر دلم و آن، ستاره باران شد.

بیست و پنجم فروردین هشتادو پنج
تورنتو