پرواز

از نوجوانی باشعر و آثار خانم بهبهانی آشنا هستم،غزل هایش از هر شراب نابی سکر آور تر است


"ستاره دیده فروبست وآرمید بیا
شراب نور به رگهای شب دوید بیا"

در ماه جون،دانشگاه تورنتو سمپوزیسیونی برای بزرگداشت این شاعر بزرگ معاصر ترتیب داده بود که در آن فرهنگ ورزان زیادی شرکت داشتند.متن سخن رانی هادر "شهروند" بچاپ رسیده است.

انتظار به پایان رسیده بود

"ز بس بدامن شب اشک انتظارم ریخت
گل سپیده شکفت و سحر دمید بیا"

برای این غزل سرای بزرگ و مبارزآرزوی سلامتی وسروری میکنم

پرواز به بانوی غزل
سیمین بهبهانی

قفس اندر قفس است
میله پشت میله
قفل در چنبر قفل.

پر آزادی من
بسته به این تنگ قفس،
با زنجیر.

نه توان پرواز
نه گلوی آواز.

تو به آزادی این پر بسته
باز کن شاپر پرواز خودت
بگذر از سر هر کوی وگذر.

تورنتو
فروردین هشتادوپنج